Ιστορικά Στοιχεία

Ο Αχινός απέχει από τη Νιγρίτα 18 χλμ., από τις Σέρρες 40 χλμ. και από τη Θεσσαλονίκη 110 χλμ. Στην περιοχή που σήμερα βρίσκεται το χωριό ήταν οι παρυφές της «Κερκινίτιδας» λίμνης, που ονομαζόταν αλλιώς και «Λίμνη του Αχινού», επειδή στα νερά της υπήρχαν πλήθος αχινοί. Από αυτή τη λίμνη πήρε και το χωριό το όνομα «Αχινός». Αναφέρεται το όνομα Αχινός ή Ταχινός σε διάφορα χειρόγραφα της Μονής Κουτλουμουσίου του Αγίου Όρους, η οποία είχε εκεί κοντά ένα ναΐδριο αφιερωμένο στην Αγία Άννα. Η ιστορική παράδοση αναφέρει ότι υπήρχαν στο χωριό διάφορα μετόχια της Μονής Εικοσιφοινίσσας και των Μονών Κουτλουμουσίου και Βατοπεδίου του Αγίου Όρους.

Ο πρώτος οικισμός δημιουργήθηκε στο σημείο που βρίσκεται σήμερα το χωριό όταν μερικοί ψαράδες από την ευρύτερη περιοχή έκτισαν εκεί καλύβες προκειμένου να βρίσκουν καταφύγιο σ' αυτές όταν ψαρεύουν. Έτσι άρχισε σιγά σιγά να κτίζεται το χωριό, στην επέκταση του οποίου συνετέλεσε αποφασιστικά η αποξήρανση της λίμνης (1932-1934). Ο πυθμένας της λίμνης αποτελεί τώρα πια μέρος του κάμπου της περιοχής και μάλιστα πολύ εύφορο, που οι κάτοικοι αποκαλούν «Βαλτά».

Μεγάλη έκταση της πεδινής περιοχής του δήμου αντιστοιχεί στην πρώην λίμνη Αχινού. Με τα αποστραγγιστικά έργα που πραγματοποιήθηκαν στην περιοχή το 1935, δημιουργήθηκε η τεχνητή κοίτη του Στρυμόνα. Κατά την αρχαιότητα η Κερκινίτης λίμνη Αχινού υπήρξε ο ναυπηγικός χώρος του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, καθώς επικοινωνούσε με τη θάλασσα της αρχαίας Αμφίπολης μέσω του Στρυμόνα.

Από τον Αχινό πέρασε ο καταδιωκόμενος από τους Τούρκος στα 1807 ο περίφημος επαναστάτης και διάσημος κλέφτης Νικοτσάρας.

Στην κοινότητα της ημιορεινής Δάφνης, 35χλμ. νοτιοανατολικά από την πόλη των Σερρών, υπάρχει η τοποθεσία Νερού Μάνα όπου αναβλύζουν πηγές. Επίσης, σε μικρή απόσταση από το χωριό βρίσκεται το σπήλαιο της Αγίας Μαρίνας με τοιχογραφίες που ζωγράφισαν κάτοικοι της Δάφνης την εποχή της Τουρκοκρατίας.